Als je last hebt van hyperventilatie of paniekaanvallen, merk je waarschijnlijk dat je (directe) omgeving vaak weinig begrip heeft voor wat je doormaakt. Je hoort opmerkingen als: “Je moet gewoon doorgaan,” of “Doe het wat rustiger aan.” Mensen komen vaak met goedbedoelde adviezen waar jij weinig mee kunt. Wat je eigenlijk wilt, is dat iemand je echt begrijpt—iemand die snapt wat je voelt, je inspanningen ziet, en soms een welgemeend compliment geeft voor hoe je je best doet. Maar dat soort begrip krijg je vaak niet.
Dit is een veelvoorkomend thema in mijn gesprekken, en het kwam deze week ook aan bod in de live vraag- en antwoordsessies van de Hyperventilatie Coach Club. Veel mensen delen dezelfde frustratie: je omgeving lijkt niet te begrijpen wat je doormaakt en reageert soms op manieren die je boos, verdrietig of machteloos maken.
Je bent hierin zeker niet alleen. Veel mensen begrijpen simpelweg niet hoe intens hyperventilatie en paniek kunnen zijn. Ze denken dat ze het begrijpen, maar de ervaring is voor iedereen anders en kan voor jou totaal anders voelen dan voor hen. Wat voor de één werkt, werkt voor de ander misschien helemaal niet, en dat zorgt voor frustratie—aan beide kanten. Het goedbedoelde advies komt vaak vanuit liefde, maar als jij dat advies niet kunt of wilt opvolgen, kan dit tot wederzijdse irritaties leiden. Herkenbaar?
Heb jij wel begrip voor jezelf?
Mijn vraag aan jou is: heb jij wel begrip voor jezelf? Want daar begint het. Zolang jij zelf geen begrip voor jouw situatie hebt, kun je dat ook niet van een ander verwachten. Als jij jezelf respecteert en erkent hoe moeilijk het soms is, dan straal je dat ook uit naar je omgeving. Het onbegrip van anderen zal misschien niet meteen verdwijnen, maar het zal je minder hard raken.
Voorbeelden uit de praktijk
Denk eens aan het moment dat je je overweldigd voelt na een drukke dag, en je omgeving zegt: “Rust even uit, je stelt je aan.” Dit kan enorm pijnlijk zijn, maar probeer, in plaats van boos te worden, jezelf te troosten met de gedachte dat jíj weet wat er speelt. Of als iemand zegt: “Doe niet zo moeilijk, je kunt het wel,” terwijl jij op dat moment alles voelt blokkeren. Gebruik je eigen stem om jezelf gerust te stellen: “Ik doe wat ik kan, en dat is genoeg.”
Een van mijn cliënten vertelde dat ze vaak het gevoel had dat haar emoties en reacties ‘te veel’ waren voor anderen. Ze leerde zichzelf op zulke momenten een compliment te geven: “Ik doe mijn best in deze situatie, en dat mag er zijn.” Deze simpele verandering in mindset gaf haar de kracht om milder naar zichzelf te kijken en minder afhankelijk te zijn van het begrip van anderen.
Wees wat liever voor jezelf
Alles begint met mildheid naar jezelf. Behandel jezelf zoals je een goede vriend zou behandelen—met geduld, begrip en bemoediging. Geef jezelf de ruimte om te voelen wat je voelt, zonder dat je alles meteen hoeft op te lossen. Je hoeft niet alles perfect te doen, en je hoeft niet altijd sterk te zijn. Als jij jezelf begrijpt en accepteert, wordt het onbegrip van anderen ook zachter.
Probeer vandaag eens wat liever voor jezelf te zijn. Geef jezelf een compliment voor wat je wél doet, ook al voelt het soms klein. Zeg bijvoorbeeld: “Ik ben trots op mezelf dat ik door deze dag ben gekomen,” of “Het is oké om niet alles te begrijpen of altijd goed te doen.” Door milder te zijn voor jezelf, zet je een stap in de richting van zelfcompassie. En dat is iets waar ook je omgeving van kan leren.